شعر و لالایی های من

امیر حسین عزیز خاله

از روزی که دنیا اومدی کلی شعر و لالایی مامان و خاله واست میخوندن

گفته های خاله:

شیر شکلات خاله ـ نقل و نبات خاله ـ شیرین عسل خاله ـ عزیز جون خاله ـ  قند و شکر خاله ـ

یک شعر هست خاله و مامان باهم برات میخونن همیشه :

قربون سرش بشم من قد پیرهنش بشم من

قربون چشماش بشم من قد شلوارش بشم من

قربون بینیش بشم من قد مابی بیش بشم من (البته بجای مای بیبی وقتی بزرگتر بشی قراره بشه قد موهاش بشم من)

قربون لباش بشم من قد دندوناش بشم من

قربون گوشاش بشم من قد انگشتاش بشم من

نمیدونم دوسش داری یا نه

ـــــ

این لالایی هارو از روی یک کتاب حفظ کردم متاسفانه کتابش و داغون کرده پسر و واسه همین ممکنه کلماتی جابجا شده باشه از نویسنده کتاب شرمنده

گل سرخم ببند چشم و لالا کن پری باغ رویارا صدا کن

روزانوی پری آروم بزار سر برای روزهای خوش دعا کن

لالا گل باغ انارم  میخوام  امشب تو خوابت گل بکارم

بخواب تا مثل ابرهای بهاری تو باغ خواب تو آروم ببارم

لالا گل بابونه دارم عزیزی پسری دُردونه دارم

الهی باد پاییزی نفهمه که من برگِ گلی در خونه دارم

لالا گل شبدر عزیز دوردونه ام پسر

گل روی تو کمیابه زروی هر گلی بهتر

گل من پسرم لالا همین الان میاد بابا (مامان)

من و تو همدمش میشیم  میشه دنیای ما زیبا

لالا لالا که خوابت میکنم من نگاه بر قد و بالات میکنم من

لالا که جانت بی بلا بود نگهدار شب و روزت خدا بود

لالا گل سرخ و سفیدم  گل نازم بنفشه برگ بیدم

لالا لالا تویی آرام جانم توهستی کودک شیرین زبانم

لالا خدا پشت و پناهت شود مادر فدای روی ماهت