امیرحسین - آذر 95

سلام دوستای گلم، عزیزان آشنا و غریب که به امیرحسین و خاله لطف دارید به وبلاگ امیر حسین سرمیزنید

شرمنده همه شما عزیزان نشد که پستی بزارم

دلیل و بهانه ای ندارم فقط تو این دو ماه گذشته اتفاقات کوچیک و بزرگ و یک اتفاق غم انگیز پشت سر گذاشتیم

البته بگم امیرحسین مشکلی نداشته سلامت بوده

ماه محرم بخاطر شهادت امام حسین (ع) و یارانش و آخر ماه صفر به خاطر وفات پیغمبر بزرگ اسلام و شهادت 2 امام بزرگوارمان سنگین و غم انگیز هستند

و متاسفانه آخر ماه صفر امسال برای من و خانواده ام سنگین تر تمام شد

عموی بزرگم (عمو احمدآقا) بعداز یک سال تحمل درد و رنج بیماری غروب سه شنبه مورخ 95/09/09 شب شهادت امام رضا(ع) همچون جد خود غریبانه تسلیم حضرت حق شد و از میان ما رفت روحش شاد و قرین رحمت حق امیدوارم همنشین جد بزرگوارشان باشن

باید بگم که شب قبل از این اتفاق امیرحسین همراه مامان ارغوان و بابا کیوان کنار عمو بودن و متاسفانه خاله نتوانست در وقت زنده بودن عمو خودش برسونه وقتی رسیدم که دیر شده بود

دوستان عزیزم نمیخواستم شما را ناراحت کنم فقط خواستم این واقعه در وبلاگ امیرحسین به صورت خاطره ای ثبت شود

امیرحسین خیلی عمو احمد آقا را دوست داشت

و همینطور عموی مهربانم به همه با محبت و عشق رفتار میکرد

همیشه یاد و خاطراتش در دل زنده خواهد ماند

خرمن گل همی ریخت از باد خزان

شاخ بید می‏لرزید از خشم زمان ........... ادامه دارد (تک بیت از اشعار سید احمد مدرسی)